مدتی است که کشت زعفران به صورت گلخانه‌ای در دنیا مطرح شده و اخیرا خبرهایی مبنی بر تولید انبوه این نوع زعفران در چین به گوش می‌رسد، کشوری که به بسیاری از عرصه‌های اقتصادی وارد شده و بازارهای جهانی را به دست گرفته و امروز برروی مهمترین محصول صادراتی خراسان دست گذاشته است و این موضوع زنگ‌های خطر را برای زعفران خراسان به صدا درآورده است.زعفران مهمترین گیاه صادراتی ایران و سلطان گیاهان دارویی جهان بوده و باتوجه به اشتغال بیش از ۱۰۰ هزار نفر روز کار در منطقه خراسان رضوی و همین تعداد در سایر نقاط کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
حفظ بازارهای جهانی این محصول و بی‌رقیب‌ماندن در تولید و صادرات آن عزمی جدی و همه‌جانبه از سوی مسئولان، کارشناسان و فعالان اقتصادی در بخش خصوصی را می‌طلبد. بسیاری از کارشناسان معتقدند اجرای طرح جامع زعفران در سال‌های گذشته می‌توانست وضعیت تولید و صادرات این محصول را از آنچه هست بهتر کند تا امروز کشورهایی مانند چین و افغانستان نتوانند برای ورود به بازارهای جهانی و گرفتن بازارهای هدف ایران گام بردارند اما این طرح با عدم‌تخصیص به موقع بودجه و اعتبار مورد نیاز مواجه شده و بدون اجرا باقی مانده است. امروز وقت آن رسیده که مسئولان و دست‌اندرکاران امر برای نجات بازارهای ایران گامی اساسی بردارند و شاید نخستین گام، توجه ویژه به طرح جامع زعفران باشد.
این طرح برای اولین بار در کشور چین منطقه خودمختار تبت در سال ۲۰۰۶ توسط جوان چینی به نام آقای (بِن) که تحصیلات خود را در رشته‌ی کشاورزی به اتمام رسانیده بود برای اولین بار در جهان اجرایی شد.
این طرح در همان اوایل کار توسط اهل فن رد و ناکارآمد و غیراصولی شناخته شد. آقای (بِن) دست از تلاش نکشید و موفق به برداشت محصول بسیار با کیفیّت و با راندمان بالا شد.
بعد از مطالعات و تحقیقات بسیار توسط مهندسین امر این نوع کشت به خاطر بهداشت، کیفیت در سال۲۰۱۲ به دستور رئیس‌جمهوری وقت چین ملّی شد. کشت گلخانه‌ای زعفران در حال حاضر اصلی‌ترین نوع کشت زعفران در چین می‌باشد. این طرح در کشورهای دیگر نیز مورد استقبال قرار گرفته و به دنبال درخواست و تحقیقات در این مورد با همکاری مهندس چینی موفق به کشت و برداشت شدند.
کشورهایی از قبیل اسپانیا، امارات، ترکیه، شمال افغانستان و هندوستان وارد رقابت در این مورد شده‌اند.